Wat ging er aan vooraf?

Dit is het eerste bericht op mijn blog!

Eigenlijk wilde ik vanaf Nederland al beginnen met schrijven maar door alle drukte is dat niet gelukt. We hadden maar 5 dagen om de hele verhuizing te organiseren, los van de zaken die we van te voren konden regelen. Maandag 11 december heb ik nog gewerkt bij  GGD IJsselland, mijn voormalige werkgever in Zwolle. Op woensdag en donderdag kwamen de verhuizers de spullen (kleren, boeken, meubels, auto) inpakken en inladen. Wat werken die mannen snel! Vrijdag en zaterdag hadden we nog tijd om troep op te ruimen en schoon te maken. Tussendoor kwamen nog vrienden, buren en familie langs.  Erg gezellig, maar ik had wel last van die deadline in mijn hoofd, nl. onze vlucht op 17 december, dus ging ik als een razende roeland door het huis om alles er netjes uit te laten zien voor de huurders.

Voor degenen die ons niet van heel dichtbij gevolgd hebben: Ik had in oktober 2016 al gesolliciteerd op deze baan.  De procedure duurde door verschillende redenen erg lang, waardoor we 22 september 2017 pas zouden vertrekken. De vlucht was geboekt. Ons leven stond op zijn kop na Irma op 6 september 2017. Het werd vrij snel duidelijk dat we de eerste maanden in geen geval zouden kunnen vertrekken. Het duurde ook even voordat wij ons leven in NL weer op orde hadden (we hadden allebei ons werk al opgezegd, ons huis was i.p. verhuurd vanaf 1 oktober). Gelukkig mochten we nog een paar maanden blijven bij onze werkgevers.

En nu zitten we dus hier! Het is vandaag eerste kerstdag en we zijn hier dus een week. Mijn eerste indruk van het eiland was goed. Er was een dame in het vliegtuig die bijna ging huilen toen ik vertelde dat we kwamen om te blijven en te werken. Na de orkaan zijn veel mensen vertrokken, ik denk dat men zich erg verloren heeft gevoeld. In de taxi op weg naar ons guesthouse zag je duidelijk de verwoesting door de orkaan. Het lijkt wat mij betreft nu meer op Afrika dan op de Antillen. Het ziet er wat armoedig uit door al die schade. Inmiddels ben ik eraan gewend. De taxi chauffeur (uit Haïti ) was erg aardig en enthousiast. Ik vroeg waar we een kerkdienst konden bezoeken met kerst. “Churches??! !!!There are so many churches here, you find them everywhere!!”

Afgelopen week ben ik bij HRM geweest (contract tekenen) en alvast bij mijn toekomstige collega’s op bezoek. We hebben ook de school van mijn dochters bezocht, wat overigens erg leuk was. De directrice heeft ons hartelijk ontvangen en  een rondleiding gegeven. De school ligt prachtig tussen de heuvels. Het dak van de gymzaal is er af, verder weinig zichtbare schade. We zijn ook even langs gegaan bij het Holland House Hotel. Paul is daar directeur, hij en zijn vrouw Bregje wonen hier al 22 jaar. Het is momenteel een van de weinige hotels op het eiland die open zijn.

Op dit moment is er niet zoveel meer te regelen voor mij, dus vieren we een beetje vakantie. Ik begin 2 jan 2018, de kinderen hoeven 8 jan pas naar school.

We zitten in een guesthouse in Backstreet, midden in de stad. Het strand is 5 minuten lopen. We verplaatsen ons te voet of met de bus. Maar met de bus kun je niet overal komen, het is dus wachten op de zee container waarin onze auto zit. We eten elke dag buiten de deur, genoeg leuke eettentjes hier. De kok of eigenaar maakt vaak een praatje wat we erg gezellig vinden. Ze verdienen op dit moment niet zoveel omdat er bijna geen toeristen zijn, dus zijn wij een zeer welkome bron van inkomsten.

Ik ga proberen zeker twee keer per maand een verhaal te schrijven op deze blog. Ik zou het leuk vinden als je je aanmeldt en mij volgt. Je kan ook een reactie achterlaten door op de titel van dit bericht te klikken en helemaal onderin een reactie te plaatsen.

Hier volgen nog een paar foto’s en wordt vervolgd!!

Afscheid op Schiphol.

School van de meisjes, Milton Peters College

Het gebouw waarin ik kom te werken in Vineyard.

Holland House Hotel, op bezoek bij Paul en Bregje.

Mannen op het dak aan het werk. Veel daken zijn verwoest.

Mijn dochter ruimt het strand op, ze vindt brokstukken op de zeebodem.

Dit heeft de moeder van George gemaakt, een kennis vanuit NL. Hij komt van Sint Maarten. Zijn broer kwam het brengen met kerst! Wat een verassing, want we kennen hier nog niet veel mensen.